Dzieci aktywnie uczestniczyły w walkach, pełniąc role łączników, sanitariuszy czy nawet biorąc udział w bezpośrednich starciach. Dzieci pomagały w różnych pracach, takich jak napełnianie worków piaskiem do budowy barykad, podawanie wody podczas gaszenia pożarów czy opieka nad rannymi. Wiele z nich zginęło podczas walk, niosąc meldunki czy przenosząc butelki z benzyną. Po upadku powstania, dzieci często dzieliły los dorosłych – trafiały do obozów jenieckich lub padały ofiarą masowych egzekucji. Najmłodsi doświadczali głodu, strachu i traumy związanej z utratą bliskich.

Dziś oddaję hołd małym BOHATERKOM I BOHATEROM, którzy w trudnych czasach potrafili znaleźć w sobie siłę, by walczyć o wolność.

A my, na co dzień ZAWSZE pamiętajmy, że każde dziecko zasługuje na bezpieczne dzieciństwo, wolne od przemocy i cierpienia.