Rozwój komunikacji oraz zniesienie barier administracyjnych przy przekraczaniu granic państwowych ułatwiły nie tylko swobodne podróżowanie, ale spowodowały, że mniej przeszkód napotyka ten, kto chce uprowadzić dziecko z kraju jego stałego pobytu do innego państwa lub zatrzymać je w innym państwie. Działanie takie jest zawsze wystąpieniem przeciwko dobru dziecka.

Uprowadzone lub zatrzymane w innym kraju dziecko pozbawione zostaje swego dotychczasowego środowiska. Sytuacja taka wpływa na osłabienie więzi dziecka z rodzicem, od którego zostało zabrane, a nierzadko wiedzie do całkowitego ich zaniku. Nagłe wyizolowanie dziecka z jego naturalnego środowiska w którym żyje i wychowuje się może mieć wieloraki skutek. Przede wszystkim, działa negatywnie na jego psychikę. Ponadto, wywiezienie dziecka za granicę lub jego zatrzymanie tam bez zgody drugiego rodzica narusza jego prawa do decydowania o miejscu pobytu dziecka

Czym właściwie jest bezprawne uprowadzenie lub zatrzymanie dziecka w rozumieniu Konwencji haskiej?

Bezprawne uprowadzenie lub zatrzymanie dziecka ma miejsce wówczas, gdy nastąpiło naruszenie prawa do opieki, wykonywanego wspólnie lub indywidualnie na mocy ustawodawstwa państwa, w którym dziecko stale przebywało bezpośrednio przed uprowadzeniem lub zatrzymaniem, jeśli w tym czasie prawo to było skutecznie wykonywane lub byłoby tak wykonywane, gdyby uprowadzenie lub zatrzymanie nie nastąpiło (art. 3 lit. a i b Konwencji).

Gdy jedno z rodziców chce wywieźć lub zatrzymać dziecko za granicą bez zgody drugiego rodzica może naruszyć to jego uprawnienia w stosunku do dziecka.

Działania takie mogą też mieć negatywne konsekwencje prawne dla osoby, która je podjęła. Z jednej strony, uprowadzenie lub zatrzymanie dziecka w wielu państwach stanowi czyn karalny. Z drugiej – opisane działania są sprzeczne z dobrem dziecka i mogą skutkować ograniczeniem lub nawet pozbawieniem władzy rodzicielskiej. Wobec takiej perspektywy, wyjazd z dzieckiem do innego państwa powinien być uzgodniony z drugim rodzicem, a w razie odmowy – należy zwrócić się do sądu o wyrażenie zastępczej zgody na takie działanie. W razie wątpliwości, czy drugi rodzic ma prawo współdecydowania o miejscu pobytu dziecka należy zwrócić się do prawnika, celem ich wyjaśnienia. Jeśli dojdzie do bezprawnego uprowadzenia lub zatrzymania dziecka pomiędzy państwami, które łączy Konwencja haska, drugi rodzic może skorzystać z trybu postępowania przewidzianego Konwencją i dochodzić jego powrotu.

Uprowadzenie lub zatrzymanie dziecka jest sprzeczne z jego dobrem

Takie działanie „wyrywa” dziecko z jego dotychczasowego środowiska, z którego zostaje przeniesione w inne, obce mu miejsce, z którym przez długi czas nie może nawiązać relacji choćby z uwagi na nieznajomość języka. Jeśli dziecko uczęszczało w kraju stałego pobytu do szkoły, to przeniesienie go do innego państwa z reguły stwarzać będzie szereg problemów, a niejednokrotnie powodować opóźnienie w terminowej realizacji programu szkolnego w nowym miejscu. Dziecko może też przeżywać różnego rodzaju trudności emocjonalne, społeczne, a nawet zdrowotne.