Film jest adaptacją jednej z powieści holenderskiego pisarza Jacquesa Vriensa. Opowiada o dwunastoletniej Akki, która posiada niesamowitą energię, odwagę oraz niezwykłą dziecięcą wrażliwość. Uwielbia grę w piłkę nożną, nie zwracając uwagi na stereotyp, który zakłada, że to nie sport dla dziewczyn. Posiada plany na życie, w których uwzględnione są liceum oraz kariera futbolowa.Nie przejmuje się docinkami Joepa, kolegi z klasy, który jest najwyraźniej zazdrosny o jej sukcesy.

Pewnego dnia życie dziewczynki diametrialnie ulega zmianie, bowiem wyniki jej badań są niesłychanie niepokojące. Okazuję się,  że cierpi na białaczkę. Trafiając do szpitala, który staje się jej drugim domem, Akkie imponuje wszystkim swoją wytrwałością. Jednak walka z chorobą wystawia ją na wiele prób, które musi przezwyciężyć, aby wyzdrowieć.

Film budzi we mnie pozytywne uczucia,  jestem nim zachwycona, ponieważ zawiera morał, który każdy z nas zinterpretuje inaczej. Ponadto, trzeba pamiętać , iż jest on trudnym, i nie boję się użyć słowa, psychologicznym filmem, który jest ciężki do zrozumienia. Niemniej jednak gorąco zachęcam moich rówieśników do obejrzenia filmu „Ósmoklasiści nie płaczą ”,  ponieważ  ukaże nam obraz cierpienia, ale także historii niezwykłej przyjaźni i miłości , która została zobrazowana w bardzo piękny sposób.

Aleksandra Sadowska